hrvatski

Inhibicija kolinesterazâ enantiomerima etopropazina

Istraživane su stereoselektivne interakcije acetilkolinesteraze (EC 3.1.1.7) i butirilkolinesteraze (EC 3.1.1.8) sa R- i S- enantiomerima etopropazina (10-(2-dietil- aminopropil) fenotiazin hidroklorida). Enantiomeri su priređeni odjeljivanjem iz racemata primjenom stereoselektivne tekućinske kromatografije i frakcijskom kristalizacijom. Aktivnost butirilkolinesteraze iz seruma konja u odsutnosti i prisutnosti enantiomera etopropazina, mjerena je sa supstratom acetiltiokolinom spektro- fotometrijskom metodom, koja omogućava početak mjerenja aktivnosti unutar nekoliko desetaka milisekundi. Objedinjenim postupkom prilagodbe teoretske krivulje eksperimentalnim vrijednostima određene su konstante za reakciju enzima sa supstratom i reverzibilnu inhibiciju etopropazinom, primjenom tri kinetička modela opisana u literaturi i četiri inačice tih modela. Modeli su se razlikovali po pretpostavljenim molekulskim vrstama, koje nastaju između enzima, supstrata i etopropazina. Konstante inhibicije izračunane iz svih modela pokazale su da je afinitet butirilkolinesteraze za R-enantiomer oko 2, 5 puta veći nego za S-enantiomer u rasponu temperature od 12 do 37 °C. Model, koji pretpostavlja šest parametara za hidrolizu supstrata i dva parametra za inhibiciju enzima, najbolje je pristajao eksperimentalnim podacima. Na mutantima rekombinantne acetilkolinesteraze miša pokazano je da se promjenom strukture aktivnog mjesta enzima stereoselektivnost za enantiomere može povećati (Y337A) ili pak biti obrnutog smjera (Y124Q i W286A) u odnosu na stereoselektivnost butirilkolinesteraze miša, konja i čovjeka. Acetilkolinesteraza miša oko 1600 puta slabije je inhibirana racematom etopropazinom nego butirilkolinesteraza i nije stereoselektivna prema enantiomerima.

kolinesteraze ; etopropazin ; kinetički modeli ; mutanti ; enantiomeri ; metoda zaustavljenog protoka

nije evidentirano