hrvatski

Povezivanje mrežnih uređaja protokolom IPv4 i IPv6

Danas je najraširenija verzija Internet Protocol (IP) verzija 4, ili kraće IPv4. Ova verzija razlikuje se od IPv6 po načinu adresiranja, izgledu zaglavlja paketa koji putuju mrežom, ali i nekim drugim detaljima. U okviru ovog diplomskog rada su opisane verzije internet protokola: IPv4 i IPv6. Osim protokola, opisani su i mrežni uređaji koji se koriste u kreiranju računalnih mreža. Najvažnija karakteristika IPv6 je da koristi 128-bitnu IP adresu. Budući da u protokolu IPv4 duljina IP adrese iznosi 32 bita, maksimalni broj različitih adresa koje su iskorištene je oko 4, 2 milijarde. Protokol IPv6 ima znatno veći raspon raspoloživih adresa, za koji se smatra da je dostatan za buduće potrebe na globalnoj razini. U praktičnom dijelu rada je analizirana funkcionalnost mrežnog sloja u mrežama temeljenim na protokolu IP. Objašnjene su i korištene dvije naredbe koje predstavljaju temeljne alate za dijagnostiku mreže (ping i tracert). PING je jedna od naredbi ICMP (Internet Control Message Protocol) paketa koja primatelju nalaže da odgovori na nju i vrati pošiljatelju sadržaj koji je dobio u istom paketu. Koristi se za provjeru povezanosti na trećem sloju OSI modela i mjerenje brzine protoka odziva Internet veze. Nadalje, u praktičnom dijelu diplomskog rada je praćen optimalan put paketa od izvorišta do odredišta. Urađeni su primjeri traceroute naredbe na dvije određene stranice za IPv4 protokol. Naredba tracert radi sličnu stvar kao i naredba ping samo što pokazuje i vremena putovanja paketa do svakog pojedinog uređaja kroz koji je paket prošao na putu do odredišta. Analiza protokola se vršila u programskom alatu Wireshark.

Protokol; IPv4; IPv6; ICMP; mrežni uređaji; usmjernik; usmjeravanje; podatci; povezanost

nije evidentirano