galicijski

Os ditos do derradeiro en falar: notas de fraseoloxía dálmata

O obxectivo desta contribución é ofrecer unha primeira aproximación aos problemas de fraseoloxía do dálmata moderno, lingua románica autóctona dunha parte da costa oriental do Adriático. Abordaremos en primeiro termo as dificultades de tipo metodolóxico, sobre todo aquelas que teñen a ver coas fontes (o corpus textual do dálmata moderno é moi fragmentario e na maior parte provén dun único informante, Tuóne Udáina, considerado amais o último falante desta lingua). Fixarémonos a seguir na análise das unidades fraseolóxicas nos textos dispoñíbeis. Farémolo centrándonos no nivel estrutural, mentres que o nivel de uso problematizarase en relación co feito de que a comunidade dalmatófona xa non existía no momento de seren recollidos os textos. En canto aos aspectos analizados da fraseoloxía do dálmata moderno cómpre dicir que este coincide esencialmente coas variedades vénetas e co italiano, o que se explica non só polo contacto lingüístico entre as variedades románicas en cuestión, senón sobre todo polo feito de que o véneto era a primeira lingua e a lingua cotiá dos falantes de dálmata, mentres que esta, no século XIX usábase só en grupos e contextos moi restrinxidos.

dálmata; fraseoloxía; italiano; Krk; Tuóne Udaina; véneto

nije evidentirano