hrvatski

Učenje kroz prizmu socijalnog konstruktivizma

U današnjim shvaćanjima čovjekovog razvoja i učenja sve više se ističe značaj kontekstualnih, posebice socijalnih utjecaja, kao i njihovog dinamičnog međudjelovanja na pojedinca i, obrnuto, pojedinca na njih. Dinamična su-konstrukcija navedenih odnosa izgrađuje pojedinca, pri čemu je on aktivan akter dinamike promjena do kojeg dolazi kod njega, ali i u njegovoj okolini. Znanja, sposobnosti, kompetencije konstruiraju se temeljem čovjekovog postojećeg iskustva te konteksta u kojem se učenje događa. Temeljne promjene u učenju i poučavanju su prijelaz na otvoreni sustav znanja i usmjerenje na sâme procese učenja. Učenje i poučavanje se otvaraju te se promatraju u daleko širem materijalnom, socijalnom, kulturnom kontekstu od onog uskog nastavnog. Sve to zahtijeva redefiniranje kurikuluma, kreiranje poticajnog okruženja učenja i poučavanja, ali i promijenjeni opći pristup u obrazovanju nastavnika. U radu se kratko iznose aktualne konstruktivističke interpretacije učenja i konteksta u kojem se ono odvija. Poseban naglasak stavlja se na socijalni konstruktivizam, zajednice prakse / učenja i informalne oblike učenja. Daje se pregled izmijenjene persapektive o učenju kroz niz od sedam principa te, u konačnici, refleksije teorije socijalnog konstruktivizma na praksu školskog učenja i poučavanja.

informalno učenje ; konstruktivizam ; kontekst ; poučavanje ; principi učenja ; socijalni konstruktivizam ; učenje ; zajednice prakse / učenja

nije evidentirano