hrvatski

Identitet subjekta u književničkoj autobiografiji i „biografija djela“

U radu se istražuje konstruiranje identiteta subjekta u autobiografskome diskursu Mate Lovraka na primjeru romana Pero Kvržica među ljudima (2014). Lovrakov autobiografski roman analizira se na razini predmetnoga teksta (tekst 2. stupnja) jer je građen intertekstualno, kao svojevrsni metatekst posredovanjem (autoreferencijalnoga) narativa o nastanku i recepciji najpoznatijega piščeva romana Družba Pere Kvržice, koji se pritom uzima kao referentni (odnosno tekst 1. stupnja). Rad otkriva postupke kojima se u Lovrakovu pripovijedanju ideja poistovjećenosti autora i njegova djela, posve suprotna od teorija koje takvo jedinstvo djelomice ili u potpunosti negiraju, dovodi na razinu simboličke funkcije produbljujući složeno pitanje tekstualnoga konstruiranja identiteta subjekta unutar autobiografskoga diskursa, i to osobito kada je njegov autor – književnik. Metafora „biografije djela“ predstavlja temelj autorova konstrukta „sebe“, njegova je primarna identitetska odrednica, koja bitno utječe na sve glavne odrednice predmetnoga teksta. Lovrakov autobiografski diskurs posjeduje karakteristike otvorenoga znaka koji se, osim strukturalnim elementima i funkcijama, interpretativno poigrava i svim ostalim elementima književnoga komunikacijskoga lanca. The paper explores the construction of subject identity in Mato Lovrak’s autobiographical discourse, using the novel Pero Kvržica među ljudima [Pero Knobble among people] (2014) as an example. Constructed in an intertextual manner – as a metatext of sorts – via the mediation of a (autoreferrential) narrative on the origin and reception of the author’s most famous novel, Družba Pere Kvržice [Pero Knobble’s Gang], Lovrak’s autobiographical novel is analysed at the level of the object text (second-degree text), with Družba Pere Kvržice as its referent (first-degree text). The paper identifies strategies by which Lovrak’s narration brings the notion of the merging of the author and his work – in complete contrast to theories which (whether partially or completely) deny such a unity – to the level of a symbolic function, deepening the complex issue of the textual construction of subject identity within the autobiographical discourse, especially when its author is a fiction writer. Further, the paper explores the use of a pseudo-heterodiegetic narrator, the role of the referent text, relations within the chain of communication (author – text – reader) and between documentarism and fictionality. The metaphor of the “biography of a work of fiction” presents the basis of the author’s construction of “self” and functions as his primary element of identity which has an important influence on all major elements of the object text. The subject identity is construed in a documentary and fictional manner, while Lovrak’s autobiographical discourse possesses the qualities of a sign which, in addition to structural elements and functions, engages in a playful interpretation of all the other elements of the literary communication chain.

autobiografizam ; biografija djela ; identitet subjekta ; književnička autobiografija ; Mato Lovrak

nije evidentirano