hrvatski

Utjecaj razine agrotehnike na prinos i ekonomičnost proizvodnje soje

Unutar tropoljnog sustava kukuruz-soja-pšenica provedena su istraživanja s ciljem evaluacije sortimenta soje na dvije razine agrotehnike, uvjetno označenih kao visoka i niska razina. Visoka razina imala je slijedeće značajke: oranje na 30-32 cm, gnojidba s 80 kg N i 130 P2O5 i K2O kg/ha, zaštita od korova na bazi oksasulfurona i po potrebi u korektivnom tretmanu propakvizafop-om i bentazon-om, a niska: oranje na 20-22 cm, gnojidba s ukupno 40 kg N i 130 kg P2O5 i K2O kg/ha, zaštita od korova samo na bazi oksasulfurona. Na svakoj razini agrotehnike postavljen je identičan monofaktorijelni pokus s 19 sorata i genotipova soje vegetacijske skupine I u pet ponavljanja. Prinos zrna soje na visokoj razini agrotehnike bio je za 98 kg/ha viši u odnosu na nisku razinu. Na oba intenziteta agrotehnike najrodnija sorta bila je Tisa, a sljedećih pet genotipova rangiranih prema prinosu zrna malo se razlikuje u prinosu zrna kao i u rasporedu prema rodnosti. Tri genotipa s najmanjim prinosima ista su na obje razine agrotehnike. Rezultati ukazuju na superiornost genotipa određenog potencijala rodnosti nad utjecajem pojedinih agrotehničkih mjera u kreiranju prinosa. Utvrđene su značajne razlike između doprinosa pokrića ispitivanih genotipova pri različitom intenzitetu agrotehnike, a financijski rezultat je u pravilu veći pri niskoj razini intenziteta (izuzetak su dva ispitivana genotipa).

doprinos pokrića; ekonomika; genotip; prinos; razina agrotehnike; soja

nije evidentirano