hrvatski

Kompozitni materijali

Kompozit se definira kao kombinacija dvaju ili više kemijski različitih materijala s jasnim graničnim spojem između komponenti i svojstvima boljim od pojedinačnih komponenti. Sastoje se od tri dijela: organske smolaste matrice, anorganskih čestica punila i svezujućeg sredstva. U sastav kompozita ulaze i stabilizatori boje, inhibitori, pigment i aktivatorski sustav. Postoji nekoliko klasifikacija kompozitnih materijala. Najviše se rabi klasifikacija kompozitnih materijala temeljenih na veličini čestica punila. Postoje 4 tipa: 1. Tradicionalni (konvencionalni) kompozitni materijali 2. Kompozitni materijali temeljeni na makropunilu ili makropunjeni kompozitni materijali 3. Mikropunjeni kompozitni materijali 4. Hibridni kompozitni materijali. Konvencionalni uređaji koriste halogene žarulje kako bi proizveli bijelo svjetlo koje filtracijom daje plavo svjetlo valne duljine 400 - 540 nm. Zadnjih nekoliko godina proizvedene su halogene žarulje koje emitiraju plavo svjetlo početnog nižeg intenziteta nakon čega slijedi veći intenzitet tzv. soft-start uređaji. Svrha im je osigurati rubni integritet ispuna jer se smola polimerizira sporije u početnoj fazi stvrdnjavanja nego kao što je to kod klasičnih halogenih uređaja. Ovo omogućuje otjecanje kompozitnog materijala tijekom početne faze polimerizacije, minimizirajući stres koji nastaje na svezujućim površinama. Najnovija dostignuća su uređaji temeljeni na plavim diodama (LED - light emitting diode). Diodni polimerizatori umaju nekoliko prednosti u odnosu na standardne halogene uređaje. Prvo, plave diode emitiraju svjetlo uske valne duljine. Plave diode (koje koriste galij-nitrid kao poluvodič) proizvode vidljivo svjetlo valne duljine 450 - 490 nm s maksimumom na 460 nm.

kompozitni materijali; polimerizacija

nije evidentirano