hrvatski

Dimenzije roditeljstva u relaciji sa samoreguliranim učenjem i samopoštovanjem učenika

Prema teoriji samodeterminacije (Deci i Rayan, 1996) postoje različiti tipovi regulacije motivacije koji se, ovisno o tome koliko su internalizirani, mogu smjestiti duž kontinuuma između samodeterminiranog (intrinzičnog) i kontroliranog (ekstrinzičnog) tipa motivacije. Pri tome se razlikuju četiri tipa ekstrinzične motivacije: eksternalna regulacija, introjecirana regulacija, identificirana regulacija i integrirana regulacija. Istraživanja su pokazala da su upravo integrirana regulacija i intrinzična motivacija povezane s većim kognitivnim angažmanom i boljim školskim postignućem. U školi, međutim postoje ekstrinzične strukture kontrole i nagrade koje možda ne zadovoljavaju djetetovu potrebu za samodeterminacijom, ali pomažu u oblikovanju "dobrog ponašanja" i poželjnog socijalnog funkcioniranja. Ponekad ovi ekstrinzični motivatori mogu biti internalizirani i postati dio procesa samoregulacije učenja (Pintrich i Schunk, 1996). Višestruko je empirijski dokazano da vjerovanja, stavovi i očekivanja roditelja imaju značajan utjecaj na stavove, očekivanja i školsko postignuće njihove djece. Na primjer, djeca autoritarnih roditelja doživljavaju sebe manje kompetentnim, manje samodeterminiranim (manje autonomnim u svom ponašanju općenito, pa i u učenju), te da je stoga vjerojatno i njihova motivacija za učenje bliža eksternalnoj regulaciji ili introjeciranoj regulaciji. Istraživanje s ciljem provjere ove pretpostavke provedeno je na uzorku 127 učenika sedmog razreda osnovne škole u Zadru. Pokazalo se da su određene dimenzije roditeljstva bile prediktivne za određene tipove regulacije motivacije u školi ( npr. emocionalnost majke za introjeciranu regulaciju), i nadalje, neki od tipova regulacije motivacije zajedno sa samopoštovanjem bili su prediktivni za školsko postignuće učenika.

dimenzije roditeljstva; samoregulirano učenje; samopoštovanje

nije evidentirano