hrvatski

Nove mogućnosti u neurorehabilitaciji

Od posljedica moždanog udara umire 20% bolesnika unutar 1. mjesec dana od nastanka bolesti, 30% bolesnika je ovisno o tuđoj pomoći, 25% bolesnika nastavlja njegu u specijaliziranim ustanovama, a 10% bolesnika ostaje vezano uz krevet. HEMIPAREZA – 70-80% bolesnika u akutnoj fazi GUBITAK FUNKCIJE GORNJIH EKSTREMITETA – maksimalno poboljšanje unutar prvih 16 tjedana INKONTINENCIJA – jedan od glavnih prognostičkih pokazatelja nakon MU AFAZIJA I KOGNITIVNI POREMEĆAJI – 1/3 bolesnika u akutnoj fazi POREMEĆAJI PAMĆENJA – 10-55% bolesnika EMOCIONALNI POREMEĆAJI POREMEĆAJI PONAŠANJA – “ abnormalno ponašanje u bolesti” - 30% bolesnika Rehabilitaciju bolesnika nakon moždanog udara treba započeti odmah nakon što je bolesnik u medicinski stabilnom stanju. Ranu rehabilitaciju treba započeti interdisciplinarno u jedinicama za liječenje moždanog udara, koja po svojoj organizaciji omogućuje sastanke osoblja barem jednom tjedno i rehabilitaciju u trajanju od barem 3 sata dnevno. Pokazalo se da je ključ uspješne rehabilitacije u koordiniranom timskom radu specijaliste liječnika, bolesnika i njegove obitelji. Dosadašnjim poznavanjem patofiziologije oporavka od moždanog udara pozitivnim učinkom rehabilitacije smatralo se učenje bolesnika novim kompenzirajućim tehnikama (npr. korištenje nezahvaćene ruke u postizanju neovisnosti) te izbjegavanje intezivne terapije oslabljenog ekstremiteta. Današnje spoznaje nam govore da se pozitivan učinak rehabilitacije postiže opetovanim sudjelovanjem bolesnika u aktivnom programu fizikalne terapije, čime se postiže direktan utjecaj na proces funkcionalne reorganizacije u mozgu i poboljšanje neurološkog oporavka. Danas postoje dvije glavne teorije oporavka nakon moždanog udara: teorija o kolateralnom grananju iz intaktnih stanica u denervirano područje i teorija o demaskiranju neuralnih puteva i sinapsi koje se inače ne koriste, a koje se mogu uključiti nakon sloma dominantnog sustava.

neurorehabilitacija; moždani udar

nije evidentirano