hrvatski

Učestalost i liječenje Helicobacter pylori infekcije u bolesnika sa zatajenjem bubrežne funkcije

Bolesnici s kroničnim zatajenjem bubrega (KZB) imaju česte dispeptične tegobe i povećanu incidenciju gastritisa, ulkusne bolesti i krvarenja iz gornjeg probavnog trakta. Osnovni ciljevi ispitivanja su bili određivanje prevalencije Helicobacter pylori (H. pylori) infekcije u bolesnika s različitim stupnjem KZB, utjecaj infekcije na intenzitet i frekvenciju dispeptičnih simptoma i ocjena učinkovitosti trojne eradikacijske terapije. U studiju je uključeno 169 ispitanika: 55 bolesnika na kroničnoj dijalizi (grupa I), 51 bolesnik s KZB (Clkr >5<30 ml/min ; grupa II) i 63 bolesnika s dispepsijom i urednom funkcijom bubrega (grupa III). Grupe su bile komparabilne prema dobi i spolu. Nakon anamneze i kliničkog pregleda ispitanicima je učinjena endoskopija s biopsijom sluznice za brzi test ureaze, histologiju i kulturu, a u serumu je određen titar IgG antitijela na H. pylori. Dvadeset tri bolesnika (41.8%) grupe I, 24 (47.1%) grupe II i 37 (58.7%) grupe III su bili inficirani s H. pylori (p = 0.056). Prisutnost infekcije u uremičara je značajno korelirala s dispeptičnim simptomima i promjenama želučane sluznice, a nije ovisila o etiologiji i trajanju bolesti, kao niti o trajanja dijalize. Svi bolesnici s KZB u kojih je dokazana infekcija H. pylori (47 bolesnika) su u prospektivnom kliničkom ispitivanju randomizirano dobijali ili jednotjednu kombinaciju pantoprazola 2 x 40 mg, amoksicilina 2 x 1000 mg i metronidazola 2 x 500 mg (skupina A &#8211; 23 bolesnika) ili kombinaciju u kojoj je metronidazol zamijenjen azitromicinom 1000 mg 1 x dnevno kroz 3 dana (skupina B &#8211; 24 bolesnika). Od 44 bolesnika koji su pristupili kontrolnom pregledu eradikacija je zabilježena u 16/21 bolesnika skupine A (76, 2%) i 19/23 bolesnika skupine B (82, 6%) ; p=0, 59 - NS. Eradikacija H. pylori u uremičara dovela je do smanjenja intenziteta i frekvencije dispeptičnih simptoma, poboljšanja endoskopskog i histološkog nalaza sluznice i cijeljenja duodenalnog i želučanog vrijeda. Nespecifične nuspojave su zabilježene u svega 5 (11%) bolesnika. Može se zaključiti da je prevalencija H. pylori infekcije u bolesnika s KZB manja nego u dispeptičnih bolesnika s normalnom funkcijom bubrega. Česte dispeptične smetnje u uremičara su dijelom uzrokovane H. pylori infekcijom, a eradikacija dovodi do značajnog smanjenja simptoma. Ispitivane trojne terapije su pokazale zadovoljavajuću učinkovitost i podnošljivost, s tim što je terapija azitromicinom jednostavnija (jednom dnevno) i kraća (3 dana).

Helicobacter pylori; hemodijaliza; dispepsija

nije evidentirano