hrvatski

Usporedba normi za određivanje mikrobiološke otpornosti celuloznih vlakana

Danas se javlja sve veći prodor vlaknatih materijala u područjima tzv. netekstilne primjene te su prisutna u građevinarstvu, zaštita od erozije, drenaža, ojačala za nasipe, u automobilskoj industriji, brodogradnji, poljoprivredi kao izolacijski materijal u obliku netkanog tekstila i kompozitnih materijala. Kao takovi proizvodi često su izloženi intenzivnijem djelovanju mikroorganizmima jer se nalaze u izrazito povoljnim uvjetima za njihov razvoj (toplina, vlaga, mrak). Stoga se na tekstilije postavljaju novi zahtjevi a između ostalog i relativno visoka otpornost na djelovanje mikroorganizama. Pojam otpornost tekstilija prema mikroorganizmima može se definirati kao otpornost tekstilija čija se struktura i izgled, kao i čvrstoća nije značajno promijenila nakon djelovanja mikroorganizama kroz određeno vrijeme. Norme koje definiraju postupak određivanja otpornosti celuloznih tekstilija prema djelovanju mikroorganizama su DIN 53933:1992 ; ISO 12225:2000 ; ISO 11721- 1:1995. Navedene norme su za ispitivanje tekstilnih plošnih proizvoda (cerade, šatori, pojasevi, trake) koji sadrže celulozna vlakna, a koriste se u primjeni koja zahtjeva povremeni ili stalni kontakt sa zemljom. Pri ispitivanju po navedenim normama pojavljuju se i određeni nedostaci. Norme su specificirane isključivo za celulozne materijale i to plošne tekstilije odnosno nisu obuhvaćeni necelulozni materijali, kao ni realni uvjeti upotrebe. U novim materijalima (kompoziti) tekstilna komponenta je u obliku vlakana i/ili pređe. Postojećim normama nije predviđen postupak ispitivanja otpornosti na mikroorganizme za tekstilije i kompozitne materijale u kojima je tekstilna komponenta u obliku vlakna ili pređe, realni uvjeti upotrebe kao ni i necelulozna sirovinu.

norme; mikroorganizmi; lan

nije evidentirano