hrvatski

Značajke željeznih ljevova za termomehanički opterećene dijelove automobilskog motora

U ovom radu razmatrana je primjena željeznih ljevova za termomehanički opterećene dijelove automobilskog motora. Uzorci perlitnog sivog lijeva kvalitete HRN EN GJL 250, feritnog nodularnog lijeva kvalitete HRN EN GJS 400-18LT, perlitnog nodularnog lijeva kvalitete HRN EN GJS 500-7, feritnog nodularnog lijeva kvalitete HRN EN GJS SiMo i austenitnog nodularnog lijeva kvalitete HRN EN GJS XNiSiCr 20-2 zagrijavani su na temperaturu od 550°C i 850°C u trajanju od 5h. Rezultati ispitivanja pokazuju da je tijekom zagrijavanja došlo do oksidacije, porasta mase i mikrostrukturnih promjena u uzorcima. Kod svih analiziranih željeznih ljevova tijekom žarenja na 850°C nastao je deblji oksidni sloj i veći prirast mase nego tijekom žarenja na 550°C. Tijekom žarenja na 550°C i 850°C u uzorcima perlitnog sivog lijeva kvalitete HRN EN GJL 250, feritnog nodularnog lijeva kvalitete HRN EN GJS 400-18LT, perlitnog nodularnog lijeva kvalitete HRN EN GJS 500-7 i feritnog nodularnog lijeva kvalitete HRN EN GJS SiMo došlo je raspada perlita i povećanja udjela ferita. Najveća otpornost na oksidaciju, odnosno najmanja debljina oksidnog sloja i najmanji porast mase nakon žarenja kod temperatura 550°C i 850°C prisutan je kod austenitnog nodularnog lijeva kvalitete HRN EN GJS XNiSiCr 20-2, potom slijedi feritni nodularni lijev kvalitete HRN EN GJS SiMo, zatim feritni nodularni lijev kvalitete HRN EN GJS 400-18LT i perlitni nodularni lijev kvalitete HRN EN GJS 500-7. Najlošiju otpornost na oksidaciju pokazao je perlitni nodularni lijev kvalitete HRN EN GJL 250.

sivi lijev ; nodularni lijev ; mikrostruktura ; povišene temperature ; oksidacija

nije evidentirano