hrvatski

Hiperglikemija postprandijalno kao čimbenik u nastanku endotelne disfunkcije – mogućnosti prevencije

Šećerna bolest je obilježena nedostatnim stvaranjem inzulina i/ili nedostatnom utilizacijom glukoze u tkivima. Posljedica je hiperglikemija koja u konačnici vodi ka kroničnim komplikacijama šećerne bolesti. Značajnom za razvoj komplikacija smatra se postprandijalna hiperglikemija koja dovodi do oksidativnog stresa i upalnog stanja, što uzrokuje endotelnu disfunkciju. Za supstancije u ispitivanju: superoksid dismutazu, katalazu, L-propionil karnitin, lipoičnu kiselinu, LY 333351, PJ34, FP15 smatra se da će biti djelotvorni u oksidativnom stresu te tako u ranoj fazi prevencije endotelnog oštećenja. Za razliku od ovih lijekova koji se još istražuju i na čiju kliničku primjenu još treba pričekati, za tiazolidindione, statine i inhibitore renin-angiotenzinskog sustava je dokazano da posjeduju intracelularni antioksidativni potencijal uz njihove već etablirane indikacije. Time su otvorene široke mogućnosti da pravovremenim djelovanjem, usmjerenim na hiperglikemijska stanja te na posljedično nastali oksidativni stres, upalu i poremećeni sustav koagulacije, djelujemo na prevenciju endotelnog oštećenja prevenirajući tako i kasne komplikacije šećerne bolesti.

šećerna bolest - postprandijana hiperglikemija; upala; oksidativni stres; inhibitori renin-angiotenzinskog sustava; endotelna disfunkcija – etiologija; prevencija

nije evidentirano