hrvatski

(Para/anti)mitološka pred/post-napisanost Harmsove i Kafkine fikcionalne teksture apsurda

Kafkijanski implozivna, negativno-eksplozivna (Anders 1955: 15) intertekstualna kompleksnost (Žmegač 1993) – generirana markantnim metamorfozama mimetičke (Aristotel 1983) u amimetičku umjetničku duhovnost – usporediva je s dubinski srodnom joj, 'avangardno-palimpsestnom' polifonijom intertekstualne kompleksnosti ludistički apsurdnih "harmsada" (Vlašić-Anić 1994, 1997). Bitno određuje generativno po/etičko ozračje – i nepripovjednih Razmatranja (Die Betrachtung), i fikcionalnih svjetova "anti-bajke" (Hasselblatt 1956) Preobražaj (Die Verwandlung) ; i "mitova s naličja", "antimitova" (Meletinski s.a. 352) Proces (Der Proceß), Dvorac (Das Schloß) i Amerika (Der Verschollene). Karakterizira je – baš poput Harmsove u njegovim "uvijek promjenljivim, polisemantičkim, polimorfnim, pluralističkim i polifunkcionalnim avangardnim strukturama" (Flaker 1984: 34) – fascinantno šokantna dinamičnost "bitke sa smislovima" (Harms 1931), simultano (Flaker-Vojvodić 2001) aktiviranih i (samo)osporavanih, najraznorodnijih citatnopolemički-prototekstnih (Oraić 1985) smisaono-značenjskih potencijala ; napose i: Para/antimitološke pred/post-napisanosti. Modeli Harmsove kao i Kafkine Para/antimitološke intertekstualne kompleksnosti kao da su ostvarivani, načelno usporedivim, procesima samodestruktivna raspričavanja i paradoksalna p(r)okazivanja do apsurda – ne samo po/etički "velikih bitnosti" (Aleksić 1922) odabranih prototekstova – već i njihovih vlastitih, istodobno demitologizirajućih i demitologiziranih, fikcionalnih tekstura apsurda.

(para/anti)mitološka pred/post-napisanost; Harms; Kafka; fikcionalna tekstura apsurda

nije evidentirano