hrvatski

Zagrebački omladinski tisak [1968-1980]: Put od jugoslavenskog preko nacionalnog do urbanog identiteta

U eseju se predstavlja osebujna izmjena konstrukcije urbanog, nacionalnog i opće-jugoslavenskog identiteta, koju je, u rasponu od desetak godina, moguće pratiti u zagrebačkom omladinskom i studentskom tisku. S prvim pojavama buntovništva omladinskih i studentskih časopisa, krajem 1960-ih godina, zagrebački omladinski tisak, u suglasju s onim iz Ljubljane i Beograda, stvara svojevrsni zajednički front naspram ostalog tiska. Ukazujući na pogreške sistema, sa lijevih pozicija, zagrebački omladinski tisak gaji opće-jugoslavenski stav pri čemu se glavna dihotomija postavljala između progresivnih i konzervativno-birokratskih snaga. Izbijanjem studentskih demonstracija 1968. godine, ovaj proces doživljava kulminaciju, no istodobno započinje i zaokret k drugoj vrsti strategije – promicanju nacionalnog/republičkog hrvatskog identiteta koja svoj vrhunac doživljava u Pokretu hrvatskih sveučilištaraca. Nakon gušenja spomenutog pokreta, i posljedičnog perioda stagnacije, zagrebački omladinski tisak u drugoj polovici 1970-ih ponovo izranja u jaku medijsku snagu te se, opet u simbiozi sa omladinskim tiskom u Ljubljani i Beogradu pretvara se u predstavnika urbanog subkulturnog identiteta.

SFRJ; mediji; 1968-1980; nacionalni identitet; zagrebački omladinski tisak

nije evidentirano