hrvatski

Počinitelji i žrtve vršnjačkog nasilja: uloga osobina ličnosti i prihvaćenosti među vršnjacima

Vršnjačko nasilje (bullying) se definira kao direktni i/ili indirektni oblici agresivnog ponašanja od strane snažnijih, popularnijih ili moćnijih pojedinaca ili nekolicine osoba u školi ili oko škole, a s namjerom izazivanja straha, ugroženosti, prijetnje ili nanošenja ozljede koji se ponavljaju kroz duži vremenski period prema točno određenoj osobi koja je manje snažna ili moćna te se ne može učinkovito obraniti. Cilj ovog rada je provjeriti razlike u osobinama ličnosti (impulzivnost, depresivnost i kontrola negativnih emocija) te prihvaćenosti među vršnjacima učenika i učenica između počinitelja i žrtava vršnjačkog nasilja. Analizirani podaci prikupljeni su 2006. godine anketiranjem 894 učenika 7. i 8. razreda osnovnih škola na području Republike Hrvatske. Za utvrđivanje pojavnosti vršnjačkog nasilja među školskom djecom primijenjena su dva tipa pitanja: a) koje su oblike nasilja učenici doživjeli (žrtve vršnjačkog nasilja) i b) koje od oblike nasilja prema drugoj djeci su učenici sami počinili (počinitelji vršnjačkog nasilja) u oba slučaja u posljednjih godinu dana. Učenici su za svako od obuhvaćenih oblika ponašanja odgovarali koliko često su to doživjeli, odnosno počinili na skali od 6 stupnjeva (od niti jednom, do svaki tjedan ili češće). U svrhu utvrđivanja impulzivnosti, depresivnosti, prihvaćenosti među vršnjacima te kontrole negativnih emocija učenici su procjenjivali čestinu pojedinačnih ponašanja ili doživljavanja na skalama od četiri stupnja. U radu se komentiraju sličnosti i razlike u važnosti i relativnim doprinosu osobina ličnosti i prihvaćenosti među vršnjacima za objašnjenje činjenja vršnjačkog nasilja i objašnjenje iskustva žrtve vršnjačkog nasilja.

počinitelji i žrtve vršnjačkog nasilja; osobine ličnosti; prihvaćenost među vršnjacima

nije evidentirano