hrvatski

Priježetveno proklijavanje i dormantnost kod različitih tipova pšenice

Pedeset genotipova pšenice sijano je 1994/95. i 1995/96. godine u sjeverozapadnoj Hrvatskoj radi utvrđivanja osjetljivosti na priježetveno proklijavanje i dormantnosti. Osjetljivost na priježetveno proklijavanje je testirano u fiziološkoj zriobi na intaktnim klasovima u vlažnom filter papiru. Razina dormantnosti je utvrđena pomoću jednostavnih testova klijavosti na ovršenim zrnima u tri roka nakon žetve. Jednaku razinu otpornosti na proklijavanje u fiziološkoj zriobi kao otporni standard RL.4137 imalo je 24 genotipa u 1995. godini i 30 genotipova u 1996. godini. Manji broj genotipova bio je jednak standardu RL.4137 po razini dormantnosti u tri roka nakon žetve. Po razini dormantnosti više genotipova je bilo slično standardu RL.4137 nakon trećeg nego nakon sedmog dana klijanja. Ovo je posljedica niske razine klijanja treći dan kombinirana s relativno visokom razinom klijanja sedmi dan kod nekih genotipova. Uz mali postotak klijavosti dormantnost se kod takvih genotipova očitovala i kroz odgođeno klijanje. Za utvrđivanje ovog svojstva bilo bi, stoga, korisno mjeriti dormantnost nakon tri i nakon sedam dana klijanja. Visoka interakcija genotip x okolina, dobivena kako za osjetljivost na proklijavanje tako i za dormantnost, upućuje na potrebu testiranja genotipova u većem broju okolina.

pšenica; priježetveno proklijavanje; dormantnost

nije evidentirano