hrvatski

Električni međupovršinski sloj srebrov klorid / vodena otopina elektrolita

Konstrukcija elektrode načinjene od monokristala srebrova klorida omogućila je mjerenje površinskog potencijala srebrova klorida. Potencijal na površini (Ψ 0) važno je svojstvo električnog međupovršinskog sloja. Uz poznavanje točke nul-potencijala (pHpzp, Ψ 0 = 0) omogućava određivanje omjera površinskih koncentracija pozitivnih i negativnih površinskih skupina (≡ Cl– i ≡ Ag+), i izračunavanje ravnotežnih parametara na ispitivanoj međupovršini (ravnotežne konstante asocijacije srebrovih i kloridnih iona, te protuiona). Nizom potenciometrijskih titracija ispitan je utjecaj ionske jakosti i vrste protuiona na površinski potencijal. Rezultati pokazuju da je površinski potencijal niži od Nernstovog potencijala ; ovisnost Ψ 0 o – lg[a(Cl– )] je linearna s nagibom 13 % nižim od Nernstovog nagiba (– RTln10/F). Numeričkim simulacijama ispitan je utjecaj ionske jakosti, izbora ravnotežnih parametara i električnog kapaciteta međupovršinskog sloja na vrijednosti površinskog potencijala. Eksperimentalni rezultati uspoređeni su s rezultatima numeričkih simulacija. Također je ispitan utjecaj pH na površinski i elektrokinetički potencijal međupovršine srebrov klorid / vodena otopina elektrolita. Rezultati se mogu objasniti nejednakom asocijacijom hidroksilnih i vodikovih iona na površinu srebrova klorida. Takvi rezultati zamijećeni su i kod drugih hidrofobnih površina (teflon/voda, led/voda, zrak/voda, dijamant/voda, safir/voda, ...).

srebrov klorid; površinski potencijal; površinski naboj; površinske konstante ravnoteža; model površinskog kompleksiranja; monokristalna elektroda

nije evidentirano