hrvatski

O sindromu nemirnih nogu

Sindrom nemirnih nogu nezadrživa je potreba pomicanja ekstremiteta izazvana različitim neugodnim osjetnim senzacijama. Smetnje se javljaju u mirivanju, uz poboljšanje nakon aktivacije ekstremiteta i imaju izražen cirkadijalni ritam (pojava simptoma u večernjim satima i noću). RLS je prvi puta opisan u modernijoj medicinskoj literaturi 1944. godine (Karl Axel Ekbom), dok ga u ranijim zapisima bilježe Thomas Willis (1672.) i Theodor Wittmaack (1861), te se bolest eponimski naziva Wittmaack Ekbom sindrom. Rezultati epidemioloških studija dokazuju veliku učestalost tog sindroma (5-15%), što ga svrstava u jednu od najčešćih bolesti poremećeja pokreta, bilo da je primarni ili sekundarni. Unatoč tomu, bolest je često neprepoznata, ujedno i neliječena. U radu su prikazani povijesni zapisi o toj bolesti, dijagnostički postupci, diferencijalna dijagnoza i liječenje, kao i najnovije spoznaje genetike i patofiziologije nastanka RLS-a.

sindrom nemirnih nogu; cirkadijalni; Wittmaack; Ekbom

nije evidentirano