hrvatski

Teorija uma - objašnjenje nekih simptoma autističnog poremećaja

Istražiavanja iz područja psihologije autizma zadnjih su dekada usmjerena na objašnjavanje teorije uma u djece s autizmom. Teorija uma, pojam koji uvode Permack i Woodruf (1978) označava sposobnosti razumijevanja svog mentalnog stanja i mentoalnog stanja drugih ljudi. Teorija uma je također sposobnost razumijevanja povezanosti mentalnih stanja i akcija (djelovanja). Teza da djeca i osobe s autizmom imaju velikih teškoća u području teorije uma dokazana je brojnim pokusima od kojih je prvi bio onaj Sally Ann opisan 1985. (Baron - Cohen, Leslie, Frith) nakon čega su napravljeni brojni drugi slični pokusi koji su potvrdili isto. Djeca s autizmom rješavala su test znatno slabije nego zdrava djeca iste dobi i ona s Down sindromom. Iako teorija uma objašnjava veliki dio sipmtoma djece s autizmom (socijalne interakcije, komunikaciju i imaginativnu igru), ona nije njihov jedini kognitivni deficit. Druga dva deficita su "izvršna funkcija" i "centralna povezanost" koji pokušavaju objasniti druge simptome u prvom redu repetitivno ponašanje i neobičnu percepciju. Podizanje razine sposobnosti u području teorije uma djece s autizmom utječe upravo na ono područje njihovog funkcioniranja na kojem su najviše pogođeni - na socijanu kogniciju.

autizam; teorija uma

nije evidentirano