hrvatski

Detaljni plan uređenja za proširenje Varaždinskog groblja

Staro gradsko groblje u Varaždinu po svom značaju prelazi lokalne razmjere i spada u istaknuta Europska groblja. Zasluga je to prije svega Hermana Hallera koji 1773.godine započinje jedinstveni koncept uređenja groblja – ne samo kao površine za ukapanje i spomen prostora, već i kao javnog gradskog šetališta stvorivši posebno oblikovan parkovni ambijent - jedno od najznačajnijih obilježja grada Varaždina, danas proglašeno spomenikom kulture i parkovne arhitekture Iz njegovih posebnih oblikovnih obilježja proizlazi i nastavlja se i koncept proširenja groblja. Detaljni plan uređenja obuhvaća površinu od 7, 25 ha na zapadnoj strani postojećeg groblja. Njegovi su osnovni ciljevi uspostavljanje javnih komunikacija i prilaza novom proširenju gradskog groblja iz svih smjerova. Uspostavljanje prostornog prekida - cenzure (između starog i novog dijela groblja) u obliku pješačkog trga koji se proteže između glavnog pristupnog parkirališta i nove mrtvačnice s memorijalnim trgom. Cilj je i stvaranje parkovne arhitekture drugačijeg jezika oblikovanja od Hallerovog – uspostavljanje koncepcije s radijalno zrakastom oblikovnom matricom uz uključivanje šireg pejzaža u oblikovanje groblja te isticanje pretežno monokromnog vegetacijskog utiska. Značaj detaljnog plana uređenja ostvaren je uspostavljanjem odnosa sa širim prostornim kontekstom – naglašavanjem veza i javnih prostora prema gradu te uspostavljanjem odmjerenog odnosa s povijesnim dijelom groblja nastavljajući njegova osnovna polazišta (parkovni i javni višenamjenski karakter), ali ne i oblikovanje. Na taj način izbjegnuta je opasnost ponavljanja povijesne matrice te osigurana njena zaštita uz stvaranjesuvremenog ambijenta na novom dijelu groblja.

Varaždin; groblje

nije evidentirano