hrvatski

Geografske osnove identiteta Like

Članak tematizira prostorni aspekt identiteta Like, u okviru čega su pobliže razmotreni prostorni pojam, prostorno-identitetska struktura i obilježja Like kao perceptivne regije. U radu je primjenjen kompleksni geografski pristup, s odgovarajućim metodološkim instrumentarijem. Regionalna identifikacija i samoidentifikacija istražene su na osnovi ergonima (naziva poslovnih subjekata) u telefonskom imeniku i sudskom registru trgovačkih društava Republike Hrvatske. Istraživanje pokazuje da je pojam Lika lingvistički i semantički toponim koji ima čvrsto uporište u geoprostornoj strukturi i povijesno-geografskom razvoju tog prostora. U svom razvoju prošao je evoluciju od hidronima (ime vode) do horonima (predjelni toponim). U regionalnoj strukturi Hrvatske Lika se danas izdvaja kao tradicionalna regija, očuvana u svijesti stanovništva i prepoznatljivom prostornom okviru koji, izuzev podvelebitskog primorja i dijela Pounja, odgovara obuhvatu Ličko-krbavske županije (1881.-1918.). Tako definirana regija uključuje područje dva suvremena grada i osam općina, ukupne površine 5.283 km2 sa 45.075 stanovnika 2001. godine. Od utemeljenja današnje strukture naseljenosti, krajem 17., početkom 18. stoljeća, razvija se kao područje višedimenzionalnog identiteta. Socio-kulturnom integracijom na različitim razinama prostorne hijerarhije, oblikovana je prostorno-identitetska struktura, identična regionalno-geografskoj strukturi tog područja. Kao tradicionalni iseljenički prostor, Liku karakterizira relativno značajna regionalna identifikacija unutar Hrvatske, dok recentna teritorijalna, društvena i identitetska fragmentacija utječu na njezino razmjerno slabljenje u pojedinim dijelovima Regije.

identitet, Lika, tradicionalna regija, prostorni identitet, prostorno-identitetska struktura, perceptivna regija

nije evidentirano