hrvatski

“Poetika teatra Marina Držića”, , ur. Miran Hladnik, Ljubljana, 2009, str. 13-25,

U članku se propituje dugotrajno nastojanje književne i kazališne povijesti da se teatar Marina Držića (1508-1567), često promatra pozivanjem gotovo isključivo na „vanknjiževno“ ili pak "unutarknjiževno." S onu stranu kazališno-povijesnih i kazališno-teorijskih razmatranja iznimno se mnogo, s više ili manje uspjeha, posezalo za književnim materijalom radi istraživanja problema s područja društveno-političkih i socijalnih odnosa: između dramskih likova i svakodnevice, te pisca i njegovih suvremenika. Također se književnokomparativni pristup, poput „interliterarnosti“, odnosno njezinih nižih vrstovnih pojmova (poput „utjecaja“, „plagijata“, „citata“, „interteksta“), rabio u svrhu oduzimanja posvemašnje originalnosti Držićevu teatru. U članku se upozorava da zatvoren pristup, koji ne uzima u obzir spoznajne dosege i drugih knjževno teorijskih metoda, može okljaštriti uvid u književne opuse i nedostatno obuhvatno predstaviti poetiku autora. Uzgredno se ukazuje i na potrebu dezideologizacije pristupa renesansnom teatru.

Marin Držić; poetika kazališta; hrvatska književnost

nije evidentirano