hrvatski

Spektroskopska studija vodikovih veza mono- i bisupstituiranih etinilpiridina i njihova uloga u dizajnu kristala

Iako su postale omiljen istraživački fenomen još početkom 20-tog stoljeća, vodikove veze su svojom zagonetnom sveprisutnošću i dalje okosnica brojnih aktualnih tema, među ostalim i kristalnog inženjerstva. Za racionalan dizajn kristala svakako su neophodni dovoljno robusni ponavljajući strukturni motivi protkani međumolekulskim interakcijama među kojima prednjače upravo vodikove veze [1]. Raznolikost i funkcionalnost takvih supramolekulskih sintona može proizaći kao posljedica kontrolirane međuigre vodikovih veza, osobito zanimljive kod kristala polifunkcionalnih molekula i time rezultirati kristalima različitih fizikalno-kemijskih svojstava. Kontrastna dvostruka uloga mono- i bisupstituiranih etinilpiridina (Slika 1.) izdvaja ih kao poželjne kandidate u dizajnu novih supramolekulskih sintona [2]. Međutim, prisustvo vodikovih veza u kristalu potrebno je korelirati s njihovom postojanošću u mediju kako bi se kvantificirala njihova jakost. IR spektroskopija će poslužiti kao oruđe za proučavanje interakcije spomenutih molekula s različitim donorima odnosno akceptorima vodikovog atoma u inertnom mediju. Takva će spektroskopska studija, osim mjerenja eneregije vodikovih veza i komparacije istih u kristalu, omogućiti i određivanje konstante kiselosti i bazičnosti još uvijek neodređene za etinilnom grupom supstituirane piridine.

vodikove veze; IR spektroskopija; dizajn kristala

nije evidentirano