hrvatski

Bolji/uzvišeniji Savez: kvalitativna, vremenska ili prostorna promjena? (Heb 7, 22)

Thomas Witulski u svome članku iz 2007. godine postavlja pitanje odnosa između dimenzije prostora i vremena u koncepciji eshatologije Poslanice Hebrejima, određujući dimenziju vremena kao sastavnicu ranožidovsko-prakršćanske apokaliptičke terminologije, dok dimenziju prostora, onu ontološko-metafizičku i dualističku, određuje kao sastavnicu helenističkog eshatološkog promišljanja u međuodnosu onog »gore« i onog »dolje.« Ovaj članak pokazuje da dimenzija prostora nije nepoznata ranožidovskoj apokaliptičkoj književnosti, što je osobito vidljivo na temelju tekstova nađenih u Kumranu i Judejskoj pustinji. U njima postoje i vremenska i prostorna, tj. kvalitativna dimenzija kad je riječ o apokaliptičkim tekstovima i eshatološkim iščekivanjima, pa i unutar govora o Savezu. Grčki pridjev κρείττων koji se pojavljuje u Heb 7, 22 u odnosu na Savez, može imati dva temeljna značenja: »bolji« i »uzvišeniji«. Temeljem analize uporabe ovog pridjeva u Poslanici Hebrejima zaključuje se da on u toj poslanici zadržava oba značenja. Isus je označen kao »jamac« Saveza i to kao »drugi svećenik«, »uzvišeniji od nebesa« (7, 26), a uz njega se mijenja i Zakon (7, 12) te se uvodi bolja nada (7, 19). I Savez je tako drugi, bolji, uzvišeniji, nebeski. Stari je Savez dokinut, a novi je Savez, predma u skladu sa starim obećanjima, utemeljen u Kristu. U pojmu Saveza prisutna je stoga i kvalitativna, to jest prostorna, i vremenska dimenzija: on nastupa u točno određenom vremenu, ali je i bolji u odnosu na stari Savez.

Savez; Poslanica Hebrejima; eshatologija; apokaliptika; Kumran

nije evidentirano