hrvatski

Genotoksičnost ortodontskih materijala

Uvod: Neki metali prolaze redoks ciklus stvarajući slobodne radikale i uzrokujući oksidacijski stres koji može rezultirati genotoksičnošću. Istražen je in vitro oksidacijski stres ortodontskih žičanih lukova izrađenih od različitih legura. Materijali i metode: Mišji fibroblasti L929 izloženi su djelovanju šest tipova žičanih lukova te je izmjerena koncentracija markera oksidacijskog stresa 8-hidroksi-2’-deoksigvanozina (8-OHdG) u DNA. Tripansko modrilo korišteno je u određivanju vijabilnosti i broja stanica. Rezultati: Standardni NiTi uzrokovao je najviši oksidacijski stress, statistički značajno viši od svih žica i kontrola (p<0.05), a rodijem obloženi NiTi, CuNiTi i CoCr uzrokovali su niži oksidacijski stres nego NiTi (p<0.05), ali viši nego TMA, negativna i apsolutna kontrola (p<0.05). TMA i SS uzrokovali su najniži stres. NiTi je inducirao najnižu vijabilnost stanica, nižu od negativne i apsolutne kontrole i svih žica osim TMA (p<0.05). SS je pokazao najbolje rezultate vijabilnosti. NiTi je uzrokovao najveću inhibiciju staničnog rasta, višu od svih uzoraka (p<0.05), osim pozitivne kontrole i CoCr. Najmanja inhibicija rasta opažena je kod SS i TMA, manja nego kod NiTi, CoCr i pozitivne kontrole (p<0.05). Zaključci: SS žičani lukovi pokazuju najvišu, a NiTi najnižu biokompatibilnost. CuNiTi, rodijem obložen NiTi i TMA pokazuju veću biokompatibilnost u usporedbi s konvencionalnim NiTi, što ih čini pogodnom alternativom u nivelaciji i završnoj fazi ortodontske terapije.

genotoksičnost ; mutagenost ; ortodontski lukovi

nije evidentirano