hrvatski

Evaluacija testa D-dimer HS na instrumentu ACL TOP

Antigen D-dimer je trenutno najčešći laboratoratorijski biljeg za dokazivanje aktivacije zgrušavanja i stvaranja fibrina in vivo. Određivanje koncentracije D-dimera je jedan od osnovnih testova koji se koristi za isključenje dijagnoze tromboembolijskih bolesti, duboke venske tromboze i plućne embolije. U posljednje vrijeme većina novih testova za kvantitativno određivanje koncentracije D-dimera se temelji na lateks imunokemijskim metodama zbog brzine i jednostavnosti izvođenja testa. Cilj ovog istraživanja bila je evaluacija analitičke izvedbe novog potpuno automatiziranog imunoturbidimetrijskog testa HemosIL D-Dimer HS tvrtke Instrumentation Laboratory, prilagođenog za izvođenje na koagulometru ACL TOP. Nepreciznost u seriji određivana je u 3 svježa uzorka plazme ispitanika s različitim koncentracijama D-dimera, u seriji od 10 mjerenja. Dobiveni su koeficijenti varijacije od 2, 77% u uzorku s izrazito visokom koncentracijom (3, 021 mg/L) do 12, 38% u uzorku s lagano povišenom koncentracijom D-dimera (0, 541 mg/L). Mjerenjem nepreciznosti iz dana u dan u komercijalnim uzorcima kontrolnih plazmi HemosIL u duplikatu tijekom 10 dana dobiveni su niski i slični koeficijenti varijacije za oba uzorka, 2, 04% za High D-D Control i 2, 07% za Low D-D Control. Ispitivanjem netočnosti u istim uzorcima kontrolnih plazmi dobivene su više vrijednosti u odnosu na ciljne vrijednosti deklarirane od proizvođača za oba kontrolna uzorka, te su odstupanja iznosila 14, 59% za High D-D Control i 18, 15% za Low D-D Control. Usporedbom testa D-Dimer HS s testom VIDAS D-Dimer Exclusion na instrumentu mini VIDAS, koji se koristi za rutinsko određivanje koncentracije D-dimera u 2 kontrolna uzorka VIDAS D-Dimer Exclusion i 5 kontrolnih uzoraka UK NEQAS dobiven je srednji faktor pretvorbe 1, 82 (raspon 0, 95-2, 36). Testovima D-Dimer HS i VIDAS D-Dimer Exclusion napravljena je usporedba u 69 uzoraka plazmi ispitanika sa širokim rasponom koncentracije D-dimera. Dobivene vrijednosti za test VIDAS D-Dimer Exclusion su iznosile od 0, 05 do 16, 10 mg/L FEU dok su za test D-Dimer HS iznosile od 0, 004 do 12, 676 mg/L. Unatoč visokom koeficijentu korelacije r= 0, 945, vrijednosti dobivene pomoću ova dva testa su se statistički značajno razlikovale (p<0, 001). Faktori pretvorbe izračunati su za svaki par rezultata koji su podijeljeni u 4 skupine prema vrijednostima dobivenim pomoću testa VIDAS D-Dimer Exclusion. Prema srednjoj vrijednosti faktora pretvorbe, 2, 36 mg/L FEU je odgovarala 1 mg/L D-dimera s rasponom od 1, 31 za izrazito visoke vrijednosti D-dimera (>4 mg/L FEU) do 3, 55 za vrijednosti D-dimera unutar referentnog intervala za test VIDAS D-Dimer Exclusion (<0, 50 mg/L FEU). Dobiveno je ukupno 5/69 (7, 28%) nepodudarnih rezultata čije su vrijednosti bile blizu gornje granice referentnih intervala. Najniža granica detekcije određena pomoću otopine za razrijeđivanje (Factor diluenta) iznosila je 0, 036 mg/L, te se razlikovala od vrijednosti 0, 021 mg/L koju navodi proizvođač. Ispitivanjem carry-over-a nisu dobiveni rezultati koji bi pokazali značajan utjecaj. U zaključku, pokazano je dobro slaganje između rezultata unatoč uporabi različitih monoklonskih antitijela, umjernih otopina i metoda detekcije.

D-dimer; fibrinoliza; duboka venska tromboza; plućna tromboembolija; testovi koji koriste čestice; enzim fluorometrijski test

nije evidentirano