hrvatski

Plameni inkvizitori u kontekstu gotičkog romana

Kao književna (pod)vrsta kojoj se pridavalo, i pridaje, manje pažnje nego što to ona zaslužuje, gotički roman predstavlja otklon od tradicionalne književnosti, jer subvertira njezinu klasičnost te naglašava emocionalnost, sentimentalnost i imaginaciju. Ove osobine, u sustavu vrijednosti binarno uređenih društava, konotiraju ono što se nalazi onkraj kategoriziranog, hijerarhiziranog, klasificiranog – muškog, te se iščitavaju kao trivijalne i marginalne – ženske. Budući da se Zagorkino stvaralaštvo oduvijek vrednovalo kao trivijalno, marginalno i žensko, smještanje jednog dijela njezina književnog opusa u kontekst gotičkog romana predstavlja pokušaj subverzivnog iščitavanja tradicionalnih književnih praksi. Razlozi Zagorkina posezanja za gotičkim diskursom pri stvaranju Plamenih inkvizitora mogu se potražiti u određenju gotičkog romana kao „dominantno“ ženske književne vrste, simbolizmu gotičkog diskursa koji omogućava „čitanje između redaka“, interpretativnim mogućnostima koje gotički roman kao takav pruža, te komercijalnosti gotičkog romana kao književne vrste dostupne svima.

Marija Jurić Zagorka, Plameni inkvizitori, gotički roman

nije evidentirano