hrvatski

Alelopatija - tajna združivanja biljaka - dobri i loši susjedi

Riječ alelopatija izvedena je iz grčkog jezika allelon - međusoban, uzajaman i pathos - trpiti, patnja. Alelopatija podrazumijeva štetne i korisne biokemijske interakcije koji se pojavljuju kod svih vrsta biljaka uključujući i mikroorganizme. Postoje razni pojavni oblici alelopatije koji se očituju kao odnosi između biljaka, odnos mikrob- mikrob, biljka-insekt, biljka-mikrob i biljka- biljojed. Ona je oblik natjecanja koji opisuje interakciju ekosustava definiranjem okruženja. Alelopatske biljke kontroliraju okruženje u kojem žive. Alelopatija se ostvaruje putem oslobađanja alelokemikalija koje su prisutne u lišću, cvjetovima, plodovima, stabljikama, korijenu i rizomu te sjemenu i polenu, a biljka ih u okolinu ispušta na razne načine. Biljke sintetiziraju velik broj spojeva koji imaju repelentne i atraktivne utjecaje na insekte, mikroorganizme, štetočinje, herbivore, a također mogu sintetizirati antibiotike i hormone koji se u današnje vrijeme sve više primjenjuju u fitofarmaciji. Razni tipovi alelopatskih strategija mogu biti upotrebljeni za održavanje plodnosti tla, kontrolu korova, kontrolu štetnika i bolesti te upotrebu alelokemikalija kao regulatora rasta. Sadašnja istraživanja alelopatije imaju velik potencijal za planiranje strukture zajednica na poljima, no pravi istraživački i praktičan put tek predstoji.

alelopatija; alelokemikalije; agrikultura; raznolikost;

nije evidentirano