hrvatski

Prezidencijalizacija političkih stranaka: komparativna analiza britanske Laburističke stranke, Španjolske socijalističke radničke stranke i Hrvatske demokratske zajednice

U ovom radu nastojim ispitati osnovnu tezu o nastanku prezidencijaliziranih stranaka koje se pojavljuju kao poseban historijsko-empirijski model stranačke organizacije. Model prezidencijaliziranih stranaka ne predstavlja sljedeću fazu u postojećoj razvojnoj teoriji političkih stranaka koja bi označila kretanje prema još jednomu novom tipu stranke, niti mu se mogu pridodati značenja i vrijednosti novoga razvojnog tipa. Valjan je samo kao analitički model kojim se na historijskoj i empirijskoj razini može pratiti prilagodba suvremenih političkih stranaka zahtjevima socijalnih i političkih čimbenika za sve većom individualizacijom političkog života. Ono što prezidencijalizirane stranke čini specifičnim modelom upravo su ključne karakteristike snažne koncentracije moći u rukama stranačkog vođe i centralizacije procesa političkog odlučivanja, iz čega proizlaze njegova autonomija u formuliranju stranačkih politika, programa i izbornih strategija, neupitna dominacija nad svim razinama stranačke organizacije te rigidna hijerarhijska stranačka struktura. Komparativna analiza britanske Laburističke stranke, Španjolske socijalističke radničke stranke i Hrvatske demokratske zajednice nedvosmisleno je potvrdila glavnu hipotezu kojom je uspostavljena uzročna veza između složene kombinacije strukturnih i kontekstualnih čimbenika, koji su identificirani kao glavni pokretači prezidencijalizacijskih procesa, i nastanka prezidencijaliziranih stranaka koje se organizacijski prilagođavaju izazovima suvremenih demokracija.

model prezidencijaliziranih političkih stranaka ; britanska Laburistička stranka ; Španjolska socijalistička radnička stranka (PSOE) i Hrvatska demokratska zajednica (HDZ)

nije evidentirano