srpski

Povezanost partnerskog stila vaspitanja sa razvojem prosocijalne ličnosti

Posmatrajući trenutni društveni kontekst u kome živimo, možemo uočiti svojevrsni paradoks. Naime, na jednoj strani brojne društveno-političke turbulencije koje prate jedno tranziciono društvo kao što je naše produkuju poremećen sistem vrednosti, krizu morala, apatiju, beznađe, agresivnost i različite vidove netrpeljivosti, što može biti prepreka ispoljavanju pozitivnog socijalnog ponašanja. Sa druge strane, pozitivni oblici ponašanja kao što je pro-socijalno ponašanje, altruizam, najpotrebniji su u teškim vremenima, što pokazuju primeri solidarnosti u vanrednim okolnostima. To implicira potrebu permanentnog i kontinuiranog rada na razvijanju 'pomažućih' oblika ponašanja. Međutim, s obzirom na znatnu rasprostranjenost agresivnog i drugih negativnih oblika ponašanja, sve je veća potreba za protivtežom u čijoj osnovi će se nalaziti pozitivni oblici ponašanja kao što su: pomaganje, deljenje, solidarnost, razumevanje i sl. U ovom radu autorke polaze od pretpostavki o prosocijalnosti, a zatim istraživački dovode u vezu uverenost u međusobnu uslovljenost i povezanost prosocijalnog ponašanja učenika i nastavnika kao i stavove nastavnika i učenika o značaju partnerskog stila vaspitanja u cilju podsticanja prosocijalnog ponašanja ličnosti. Podaci dobijeni ovim istraživanjem u skladu su sa teorijskim činjenicama, ali i sa pretpostavkom da nastavnici demokratskim vaspitnim stilom podstiču prosocijalno ponašanje učenika. Faktorizacija mernih varijabli ukazuje na to da bi trebalo pojačati svest nastavnika o plemenitim pretpostavkama prosocijalnosti, što je dobar uput za novo istraživanje.

porodica; škola; partnerski stil; prosocijalno ponašanje; nastavnici

nije evidentirano