nizozemski

Zuidoost-Europa van 1562 tot 1820

In deze bijdrage verstaan we onder Zuidoost-Europa de landen die nog geen lid zijn van de Europese Unie: Kroatië (lid in 2013), Bosnië en Herzegovina, Servië, Montenegro, Macedonië, Kosovo en Albanië. De beschreven periode begint in 1526, met de slag bij Mohács, toen het Ottomaanse Rijk zijn grootste territoriale expansie in Zuidoost-Europa kende. Het eindpunt is 1820, het jaar waarin de Habsburgse monarchie in de gebieden waarover zij heerste het gerechtelijk apparaat van Napoleon verving door een eigen rechterlijk systeem. Als we de regio als een geheel bekijken, zien we dat de rechterlijke macht er gedurende de eeuwen op verschillende wijzen werd georganiseerd, afhankelijk van de vraag wie in een bepaald gebied aan de macht was. In dit hoofdstuk worden zes gebieden in het bijzonder behandeld: 1) de gebieden van het Heilige Roomse Rijk, 2) de gebieden van de Venetiaanse republiek, 3) de republiek Dubrovnik, 4) de landen van de Heilige Hongaarse Stefanskroon, 5) de gebieden van het Ottomaanse Rijk en 6) de napoleontische Illyrische Provincies. Telkens wordt een korte schets gegeven van de rechterlijke organisatie binnen elk gebied, met bijzondere nadruk op de hogere hoven en de rechtssystemen die bestonden in de respectieve gebieden.

Hoogste gerechtshoven in Europa, Zuidoost-Europa van 1562 tot 1820

nije evidentirano