hrvatski

Nekritička primjena motiva u arhitekturi

Glavne značajke masovne loše projektirane arhitekture mogu se svesti na bogatstvo nepovezanih scenografskih motiva i gotove, često korištene arhitektonske sklopove neuklopljene u sredinu ukojoj se nalaze. Motiv ima svoju suštinu i vanjštinu gdje se suština ispoljava kroz proporciju, oblik i odnos s cjelinom i okolinom djela. Vanjština je njegova pojavnost. Svaka interpretacija vanjštine motiva postavlja pitanje njegove svrhovitosti. Vrijedna arhitektura kvalitetu ostvaruje kompozicijom i apstraktnim mišljenjem dok motiv i njegovo korištenje ostaje u sferi inspirativnog. Kad motiv dominira kompozicija postaje zapostavljena. Arhitektura se svodi na nepovezano nizanje slika, scena, ikonografskih motiva. Dok se intuitivni dio kreativnig procesa teško može kontrolirati komponiranje i strukturiranje je egzaktna, kritički mjerljiva disciplina. Kompozicija barata pojmovnim apstraktnim mišljenjem dok je korištenje gotovih slika odnosno motiva karakteristično za slikovno mišljenje. Apstraktno mišljenje neodvojivi je dio kreativnog procesa povjesno promjenjiv u sadržaju i strukturi, ali ne i kvalitativno. Cilj i budućnost daljnjeg razvoja kompozicije usmjerena je na otkrivanje novih, dubljh i složenijh veza. Slikovno mišljenje barata poznatim lako prepoznatljivim, čitljivim, asocijativnim i u svakoj sferi objašnjivim i lako dohvatjlivim. Ovaj oblik mišljenja karakterističan je za većinu autoritativnih režima, za netolerantnost osporavano pravo na kritičnost.

dječji crtež; motiv; arhitektonski motiv; emocionalna vezanost; naracija

nije evidentirano