francuski

Espace et énergie dans les romans de Houellebecq

Studija nastoji pokazati da je ključni aspekt proznog teksta Michela Houellebecqa generiranje energije u svrhu perlokucijskog djelovanja: preobrazba afektivnih naboja u persuazijsku snagu, odnosno podređivanje čitatelja vlastitu tumačenju svijeta. Istodobno, cilj je pokazati da je taj temeljni energetski proces nerazlučiv od prostornih dimenzija Houellebecqove proze, tj. da je u strukturnom smislu temeljna transformacija pa i svrha svakog autorova teksta evolucija od početne prostracije, „prignječenosti“ i skučenosti perspektiva, do protagonistova izdizanja u nadmoćan položaj odnosno panoramskih, globalnih vizija. Studija stoga razmatra geometrijski kao i antropološki prostor teksta: njegovu „arhitekturu“ i organizacijska načela ; materijalnu zastupljenost prostora i njegove učinke na protagoniste, odnosno njihovu (uglavnom afektivno nabijenu) interakciju s okruženjem ; tekst kao simbolički prostor u kojem se sučeljavaju i konvergiraju energetske silnice, stvarajući semantička žarišta. U nastavku rada pokazuje se kako opetovanje i naslojavanje nosećih motiva uspostavlja paradigmatske osovine djela.

espace, énergie, Houellebecq

nije evidentirano