hrvatski

Prevalencija, vrsta i etiologija ozljeda dentalnih i mekih tkiva kod djece u Zagrebu, Hrvatska

Svrha ovog istraživanja bila je istražiti prevalenciju, vrstu i etiologiju dentalnih ozljeda te ozljeda mekih tkiva. Također se ispitala korelacija vremena proteklog između ozljede i vremena potražnje pomoći kada su bile prisutne i ozljede mekih tkiva. Retrospektivno istraživanje je provedeno na Zavodu za dječju stomatologiju Stomatološkog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu u razdoblju od 2009-2013 godine koristeći dokumentaciju 447 pacijenata u dobi od 1-16 godina (264 dječaka i 183 djevojčice) s ozljedama mliječnih i trajnih zubi. Najveća učestalost traumatskih dentalnih ozljeda (TDI) je pronađena u dobnoj skupini od 7 do 12 godina, a gornji središnji sjekutići (80, 9 %) su najčešće zahvaćeni zubi u obje denticije. Fraktura cakline i dentina bez izlaganja pulpe (31.9 %) je najčešća vrsta ozljede kod tvrdog zubnog tkiva u obje denticije, dok je subluksacija (27, 3 %) najčešća vrsta ozljede parodontnog tkiva. Najčešća lokacija, uzrok i godišnje doba traume su bile kod kuće, pad i proljeće. Ozljede mekih tkiva su pronađene kod 203 pacijenata (45, 4%) te su bile češće kod pacijenata koji su imali više traumom zahvaćenih zubi (P < 0.001). Uspoređujući pacijente s ozljedama mekih tkiva i one bez istih, statistički značajna razlika pronađena je u vremenu potražnje stručne pomoći između mliječnih i trajnih zuba (P<0, 01). Zbog toga što ozljede mekih tkiva često uključuju krvarenje cijela klinička slika izgleda mnogo dramatičnije, vrijeme proteklo između ozljede i početnog liječenja bilo je kraće od ozljede koje nisu uključivali ozljedu mekih tkiva. To pokazuje potrebu za ciljanim obrazovanjem roditelja i učitelja o važnosti neposredne terapije dentalnih ozljeda kao i ozljeda mekih tkiva.

mliječni zubi ; trajni zubi ; ozljede zubi ; ozljede mekih tkiva

nije evidentirano