poljski

Chorwacki język standardowy dla językoznawców i niejęzykoznawców: językowa i stylistyczna specyfika tekstów naukowych

W ostatnim czasie językoznawcy skupiają się na różnicy między normą skodyfikowaną a normą zwyczajową (a dokładniej preferowanymi formami) w chorwackim języku standardowym. Rezultatem tego zainteresowania są, m. in. wybiórcze zestawienia różnic zaobserwowanych między zaleceniami normatywnymi obecnymi w podręcznikach i elementami językowymi, które regularnie, ewentualnie często, są wybierane przez użytkowników języka chorwackiego zarówno w piśmie, jak i w mowie. Formułując wypowiedź publiczną, nadawca musi dokonać wyboru pomiędzy normą i uzusem. Z podobnym problemem borykają się na co dzień autorzy tekstów naukowych. Język tej grupy uważamy za szczególnie interesujący z uwagi na fakt, że jako osoby z wyższym wykształceniem są oni świadomymi użytkownikami języka, co oznacza, że są zmuszeni do brania pod uwagę nie tylko kwestii poprawności poszczególnych sformułowań językowych, ale też ich wartości stylistycznej. Dodatkowo muszą jeszcze sprostać wymogom formalnym (styl naukowy) konstrukcji tekstów naukowych. W pracy próbujemy odpowiedzieć na pytanie czy istnieją, a jeśli tak to jakie, różnice językowe i stylistyczne pomiędzy tekstami naukowymi pisanymi przez językoznawców i niejęzykoznawców.

norma językowa ; uzus ; stylistyka funkcjonalna ; styl naukowy

nije evidentirano