hrvatski

Povezanost vršnjačkog zlostavljanja sa socio- emocionalnom prilagodbom učenika

Cilj je ovoga istraživanja bio provjeriti postoji li povezanost između vršnjačkog zlostavljanja i viktimizacije sa socio- emocionalnom prilagodbom učenika. Za razliku od prijašnjih istraživanja koja su se bavila istraživanjem vršnjačkoga nasilja u ovome je istraživanju mjereno vršnjačko zlostavljanje jer je uzet u obzir odnos moći nasilnika i žrtve te namjera počinjenog nasilnog ponašanja. Socio-emocionalna prilagodba mjerena je petorima varijablama: broj prijatelja, vršnjačka prihvaćenost, emocionalna kompetencija, socijalna i emocionalna samoefikasnost. U istraživanju je sudjelovalo 469 učenika od petog do osmog razreda iz četiri osnovne škole (40, 3% dječaka, 57, 1% djevojčica, 2, 6% nije se izjasnilo za spol). Dobni se raspon učenika kreće od 10 do 15 godina s prosječnom dobi od 12, 49 godina (SD=1, 81). Učenici su u istraživanju popunjavali Upitnik o vršnjačkom zlostavljanju (UVZ ; Velki, 2015), Upitnik emocionalne kompetencije (UEK-15 ; Takšić, 1998), Upitnik samoefikasnosti za djecu (SEQ-C ; Sorić, Vulić-Prtorić, 2006). Rezultati su istraživanja pokazali statistički značajnu pozitivnu povezanost broja prijatelja učenika s tradicionalnim, elektroničkim, ekonomskim i seksualnim zlostavljanjem, statistički negativnu povezanost emocionalne samoefikasnosti s tradicionalnim, tjelesnim, verbalnim i relacijskim zlostavljanjem, statistički negativnu povezanost emocionalne kompetencije sa svim oblicima zlostavljanja, dok povezanost između svih ostalih varijabli ne postoji. Statistički je značajna negativna povezanost broja prijatelja i relacijske viktimizacije, vršnjačke prihvaćenosti i socijalne samoefikasnosti sa svim oblicima viktimizacije izuzev seksualne, te emocionalne samoefikasnosti i kompetencije sa svim oblicima viktimizacije.

vršnjačko zlostavljanje i viktimizacija; socio-emocionalna prilagodba; osnovnoškolska dob; učenici

nije evidentirano