hrvatski

Poli(orto-etoksianilin) u zaštiti od korozije

Polianilin i njegovi derivati pojavljuju se u tri oksidacijska oblika (leukoemeraldin, emeraldin i pernigranilin), od kojih je najstabilniji emeraldinski oblik. Područje potencijala, emeraldinskog oblika, preklapa se s područjem pasivacije čelika, pa odatle i potječe njegova sposobnost zaštite. Za polianilin se može reći da djeluje kao &#8220 ; kemijski potenciostat&#8221 ; (1). U ovom radu provedena su elektrokemijska ispitivanja poli(orto-etoksianilina) (POEA), derivata polianilina. POEA je sintetiziran metodom cikličke voltametrije iz otopina 0, 5 mol dm-3 orto-etoksianilina u 1, 5 mol dm-3 H2SO4 ili u 3 mol dm-3 H3PO4 na uzorku nerđajućeg čelika (13 % Cr). Svojstva sintetizirnog sloja ispitivana su u 1 mol dm-3 H2SO4 ili u 3 mol dm-3 H3PO4, ovisno o kiselini u kojoj je i sintetiziran. Praćenjem potencijala otvorenog kruga (Eok) u vremenu, utvrđeno je da POEA, kad se nalazi u protoniranom emeraldinskom obliku, održava potencijal nerđajućeg čelika u pasivnom području, tj. stabilizira oksid koji je formiran tokom sinteze. Pokazalo se da u slučaju kad je metal pasiviran, a nije zaštićen POEA slojem, dolazi brzo do oštećenja oksidnog sloja i pada potencijala u korozijsko područje. Kod slojeva formiranih u fosfornoj kiselini ne dolazi do pada Eok u korozijsko područje tokom provođenja eksperimenta, dok kod POEA slojeva formiranih u sulfatno kiselom mediju nakon nekog vremena Eok pada u korozijsko područje. Vrijeme zadržavanja metala u području potencijala pasivacije ovisi o debljini polimernog sloja. Smanjenjem debljine smanjuje se i vrijeme zaštite. Slični rezultati su dobiveni i kad je metal bio zaštićen PANI slojem (2). Poznato je da kvaliteta zaštite polimernim slojem, osim što ovisi o debljini sloja, ovisi i o kvaliteti podloge (1, 2, 3), tako da se bolja zaštita u fosforno kiselom mediju pripisuje boljim svojstvima nastalog oksida (2). POEA sloj na čeliku ispitan je elektrokemijskom impedancijskom spektroskopijom radi dodatne karakterizacije oksidacijskog stanja polimera, međufaze između polimernog sloja i metala, kao i stanja površine metala. Ispitivanje je provedeno za četiri različite debljine POEA. Povećanjem debljine sloja smanjuje se ukupna impedancija formiranog sloja. Registrirane promjene mogu se povezati s promjenom udjela LE oblika, i/ili s promjenom udjela površine metala koja nije prekrivena POEA. Kapacitivno ponašanje, registrirano kod niskih frekvencija, karakteristično je za emeraldinski oblik sintetiziranog polimera. Kapacitivna komponenta se smanjuje sa smanjenjem debljine, što je u skladu s očekivanjem (4). (1) Bernard, M.C., Joiret, S., Hugot-Le Goff, A., Phong, P.V., J. Electrochem. Soc. 148 (2001) B12. (2) Kraljić, M., Mandić, Z., Duić Lj., Corros. Sci. 45 (2003) 181. (3) DeBerry, D. W., J. Electrochem. Soc. 132 (1985) 1022. (4) Dinh, H. N., Vanysek, P., Birss, V. I., J. Electrochem. Soc. 146 (9) (1999) 3324.

poli(orto-etoksianilin); elektrokemijska sinteza; korozijska zaštita; EIS

nije evidentirano