hrvatski

NAČIN POROĐAJA I PERINATALNI ISHOD PRI PRIJEVREMENOM POROĐAJU U STAVU ZATKOM

Cilj ove studije bila je retrospektivna analiza perinatalnog mortaliteta i morbiditeta u devetnaesto-godišnjem periodu ; 1974-1976 (n=107), 1984-1986 (n=104), 1987-1992 (n=241), 1995-1998 (n=177) i 1999-2001 (n=133) i obrada prikupljenih podataka pri 751 prijevremenom porođaju zatkom. Ishod porođaja analiziran je s obzirom na način porođaja i gestacijske tjedne. Metode: Pregledana je zdravstvena dokumentacija svih jednoplodnih trudnoća porođenih u stavu zatkom između 26. i 37. tjedna gestacije u vremenskim periodima: 1974-1976, 1984-1986, 1987-1992, 1995-1998 i 1999-2001. Rezultati: Udio prijevremenih porođaja zatkom u svih pet perioda iznosio je 20, 3%, 19, 2%, 21, 7%, 24, 3% i 23, 9%. Učestalost carskog reza kao načina porođaja pri prijevremenom porođaju u stavu zatkom povećana je (12, 5%, 45, 19%, 54, 78%, 66, 67% i 63, 16%) ; dok je perinatalni mortalitet smanjen (24, 3%, 22, 1%, 13, 4% i 5, 1%) izuzev posljednjeg perioda (24, 06%). U posljednjem periodu od 1999. do 2001. udio je prijevremenih porođaja u stavu zatkom izvršenih između 26. i 32. tjedna trudnoće bio značajno viši (10, 05%). Perinatalni mortalitet bio je značajnije viši kod prijevremenih vaginalnih porođaja u stavu zatkom (26, 60%, 35, 09%, 23, 08%, 6, 78% i 51, 02%) u usporedbi s prijevremenim porođajima u stavu zatkom kod kojih je učinjen carski rez (7, 65%, 6, 38%, 5, 56%, 4, 24% i 8, 33%). Zaključak: Carski rez pri slučajevima prijevremenih porođaja u stavu zatkom smanjit će visoki mortalitet i morbiditet vezan uz perinatalnu asfiksiju i traumu.

nije evidentirano

nije evidentirano