hrvatski

HITNA STANJA U OPSTETRICIJI

Simptomi koji karakteriziraju hitna stanja u opstetriciji su krvarenje koje može biti vaginalno, intraute-rino i intraabdominalno, zatim bol, poremećaj svijesti i toničko-klonički grčevi. Obilno krvarenje iz uterusa kod placente previje, intrauterino krvarenje kod abrupcije placente intraabdominalno krvarenje kod izvanmaternične trudnoće, rupture uterusa, rupture ciste ovarija i krvarenja nastala ozljedom genital-nih organa najčešća su hitna stanja(1). Bol u predjelu abdomena je drugi simptom koji je karakterističan za hitna stanja u opstetriciji, a javlja se kod abrupcije placente, rupture uterusa, torzije ovarijske ciste, apendicitisa, ileusa i dr(2, 3). Veliki broj hitnih stanja u opstetriciji može dovesti u pitanje život bolesnice, a to su: hemoragijski šok, endotoksički šok, anafilaktički šok, tromboembolija i zračna embolija. Budući se svi operativni zahvati u opstetriciji izvode u lokalnoj ili općoj anesteziji, to i sve moguće komplikacije predstavljaju hitna stanja u čijem rješavanju je neophodna suradnja anesteziologa i porodničara(4). Od većeg značaja su akutno zatajenje srca, akutno zatajenje funkcije bubrega te druge komplikacije nastale kod opće i lokalne anestezije ili patoloških trudnoća. Najčešći uzrok maternalnog i neonatalnog morbiditeta i mortaliteta je poremećaj hemostaze(5). Ukoliko postoji sumnja na hereditarni poremećaj zgrušavanja treba ciljanom anamnezom doznati o jačini krvarenja kod ozljeda ili kod operativnih zahvata. Nazočnost sistemske koagulopatije će potvrditi činjenica obilnog krvarenja za vrijeme različitih ozljeda ili operativnih zahvata. Nastanak sideropenične anemije ili potreba za transfuzijom krvi dat će objektivan dokaz o značajnom gubitku krvi. Procjenjuje se da jedna četvrtina žena sa hemoglobinom nižim od 100g/L istovremeno ima koagulacijski poremećaj.

nije evidentirano

nije evidentirano