hrvatski

Kazna zatvora za žene - resocijalizacija ili desocijalizacija?

Stupanj civilizacije u društvu može se ocijeniti otvaranjem njegovih zatvora Dostojevski, 1862. U ovom istraživanju razmatrali su se smisao i opravdanost kazne zatvora kao reakcije društva na delinkventna ponašanja žena. Uzorkom su obuhvaćene ukupno 222 žene zatvorenice u pet kaznenih zavoda četiri države (Hrvatska, Slovenija, Njemačka i Austrija). Podaci o osobnim i sociodemografskim karakteristikama zatvorenica, vrsti počinjenog kaznenog djela te njihovim mišljenjima o izrečenim kaznama prikupljeni su anonimnim upitnikom. Rezultati pokazuju da većina žena pripada srednjoj životnoj dobi, da su neudane ili razvedene i sa završenom srednjom školom, ali bez zaposlenja, dolaze iz urbane sredine i nemaju trajno riješeno pitanje stana. U strukturi kriminaliteta koje su počinile ispitanice prevladavaju imovinski delikti, a odmah iza njih po učestalosti slijedi kazneno djelo zloupotrebe droge i kaznena djela protiv života i tijela. Više od polovine zatvorenica izrečenu kaznu smatra prestrogom. Na temelju provedenog istraživanja, ali i osobnih dojmova (ostvarenih tijekom posjeta navedenim zavodima), autorice zaključuju da kazna zatvora prema zatvorenicama vodi procesu desocijalizacije, koji je sasvim suprotan resocijalizaciji kao proklamiranoj svrsi kažnjavanja. Stoga nastoje de lege ferenda ponuditi alternativu sadašnjem načinu izvršenja ove sankcije.

kazna zatvora, resocijalizacija, svrha kazne

nije evidentirano