hrvatski

Slikarstvo i pokretne slike - Metonimijska obilježja u strukturi i logici slike

Rad se zasniva na tezi koja se odnosi na istraživanje metonimije u strukturi i logici slike kao bitnog i zajedničkog čimbenika u relaciji slikarstva i pokretne slike (filma, umjetničkog videa i dr.) U postavljanju relacije slikarstva i pokretne slike, okosnicu njihovog konceptualnog i značenjskog sadržaja čini medij slike prema dvojnom modelu: odnos slike i svijeta te odnos slike i naše mentalne referencije. Metaforička analogija pesrpektive slike i naše izravne percepcije temelji se na metonimijskoj zamjeni PERSPEKTIVE ZA PERCEPCIJU kao semantički aktivnoj zoni neophodnoj u interpretaciji slike. Differentia specifica ovog pristupa je istraživanje prirode slike iz same slike, kojim se razjašnjava ključna uloga metonimije u produkciji i interpretaciji medija slike. Ovim se modelom ontološka razina slike (značenje, koncept, objekt i istinita vrijednost) susreće s epistemičkom (smisao, način prezentacije i mišljenje) i realizira na likovno-formalnoj razini (ikonički znak, izgled i izraz). Time se analiza i interpretacija slike temelji na razmatranju metonimije kao kognitivnog i konceptualnog modela iskazivanja realnih pojava i činjeničnih stanja medijske stvarnosti slike koju razmatramo u okviru konceptualne složenosti elementarnog, konstrukcijskog, kompozicijskog i semantičkog sklopa slike. Metonimija je zato korisno translacijsko sredstvo u razumijevanju strukture i logike stvaranja slike, prirode njene veze između izgleda i onog što pokazuje, predstavlja ili označuje. Prema toj koncepciji heuristička i poetička uloga metonimije pokazuje se adekvatnim polazištem i pogodnim sredstvom u analizi i interpretaciji slike.

pokretna slika ; metonimija ; slikarstvo ; metafora ; slika

nije evidentirano