hrvatski

Ciklolinopeptid-e kao marker oksidacije lanenog ulja

Specifični sastav masnih kiselina lanenog ulja (preko 50 % α-linolenske masne kiseline i preko 90 % nezasićenih masnih kiselina) predstavlja značajni problem pri čuvanju i određivanju trajnosti ovog proizvoda. Cilj ovog istraživanja bio je utvrditi utjecaj tri različita načina proizvodnje lanenog ulja (hladno prešanje, prešanje nakon kondicioniranja i ultrazvučna ekstrakcija) iz četiri sorte lana na iskorištenje te trajnost proizvedenog ulja kroz šest mjeseci skladištenja. Kako bi se utvrdio stupanj oksidacije ulja određeni su primarni i sekundarni produkti oksidacije. U uljima je određen i ciklolinopeptid-E (specifična hidrofobna skupina peptida koji zaostaju u hladno prešanom lanenom ulju) primjenom HPLC. Iako su najveća iskorištenja dobivena prešanjem nakon kondicioniranja sjemena (84, 5-88, 7 %), hladno prešana ulja su pokazala najbolju održivost. Ultrazvučna ekstrakcija imala je znatno slabije iskorištenje (54, 1-65, 0 %). U svim uzorcima ulja detektiran je oksidirani ciklolinopeptid-E čija koncentracija proporcionalno raste s vremenom skladištenja. Vrijednosti peroksidnog broja svih skladištenih uzoraka su u skladu s Pravilnikom o jestivim uljima i mastima (2012.), ali nedovoljan pokazatelj oksidacijskog kvarenja lanenog ulja zbog porasta ciklolinopeptida-E.

16. Ruzickini dani “DANAS ZNANOST – SUTRA INDUSTRIJA”

nije evidentirano