hrvatski

Gučetić o duši i umu

Prema većini dosadašnjih prikaza Gučetićeva filozofiranja on je značajan primarno kao predstavnik renesansnog novoplatonizma . Pritom je neopravdano zanemarivan (s obzirom na značenje što bi ga mogao imati u okviru povijesnofilozofijskih i filozofijskopovijesnih diskusija o određenim tumačenjima nekih temeljnih pitanja Aristotelove filozofije) onaj sloj njegova mišljenja, što je vezan uz renesansni aristotelizam i posebice uz neke, u okviru aristotelizma prisutne, a međusobno različite, tendencije tumačenja Aristotelove filozofije. A činjenica je da su u velikom broju njegovih djela prorađivana pitanja i problemi što su ključnom temom u njegovo vrijeme upravo u okviru aristotelizma aktualnih filozofskih polemika. U ovom tekstu stalo je primarno do toga da se odredi Gučetićev stav o jednom od najznačajnijih pitanja u onodobnim polemikama između Aristotelovih tumača - pitanju duše i uma te njegovo tumačenje uloge i značenja mogućeg i djelatnog, odnosno aktivnog i pasivnog uma u Aristotelovoj filozofiji (što je glavni predmet spora među pristašama dvojice najznačajnijih Aristotelovih komentatora – Aleksandra Afrodizijskog i Averroesa). Pritom, upozoravajući na značenje ove teme valja naglasiti kako je Gučetić jedan od rijetkih, ako ne i jedini među hrvatskim filozofima, koji se tako izričito angažirao u tim polemikama.

renesansna filozofija; Gučetić; duša; um

nije evidentirano