hrvatski

Modeli panonizma u poeziji Katalin Ladik, Jasne Melvinger i Tee Gikić

Rad istražuje modele inskripcije panonskoga prostora u pjesničkim poetikama Katalin Ladik, Jasne Melvinger i Tee Gikić, a s obzirom na odnos spram stilistike panonizma što ju je postavio prototekst Janusa Pannoniusa. Polazeći od statusa prostora u odnosu na lirski subjekt, a s obzirom na subjektovu osjetilnu percepciju kao polazište utvrđivanja toga statusa, u radu se kreće od temeljnih razlika između triju poetika – od prefunkcionalizacije panonske flore i faune u smjeru kreiranja nadrealističkih korelativa – u poeziji Katalin Ladik, preko distanciranja prostora u odnosu na subjekt u smislu subjektova zauzimanja pozicije razgledača, koja kinetizira prostornu sliku – u poeziji Jasne Melvinger do urbane inačice panonskoga prostora – kao značenjski samostalne motivske reference i kao one koja je suoznačena društveno-povijesnim kontekstom što bitno mijenja njenu značenjsku emisiju – u poeziji Tee Gikić. Na koncu se, na temelju usporedbe stilistike panonizma u pjesničkim poetikama triju autorica, izvode zaključci o njihovim analogijama.

panonizam, nadrealizam, egzistencijalizam, neoavangarda, suvremeno pjesništvo

nije evidentirano