hrvatski

Utjecaj prisutnosti gena za adhezine i toksine na virulenciju MRSA izolata

PVL je toksin specifičan za S. aureus, kodiran je dvama genima, lukF-PV i lukS-PV. Značajan je u infekcijama kože i mekih tkiva kao i teškoj nekrotizirajućoj pneumoniji. U ispitivanim izolatima (77 MRSA izolata ) nije bio niti jedan kod kojeg bi se amplificirao PVL gen, izvjesno je da se zaista ne radi, uglavnom, o izvanbolničkim izolatima. U prijašnjim studijama u Hrvatskoj, u određenom postotku je detektiran PVL, kao npr. u publikaciji iz 2004. godine, u kojoj je pronađeno 1, 6% PVL-pozitivnih izolata. Vjerojatnost za takav rezultat je bila veća u prethodno provedenoj studiji, zbog puno većeg broja izolata heterogenih uzoraka kao i multicentričnosti studije koja je obuhvaćala vrlo veliko područje Hrvatske, zdrave, mlade ljude, kao i djecu. Prisutnost gena za faktore adherencije (proteini koji vežu fibronektin i kolagen) cna i fib gena u odnosu na virulenciju MRSA izolata pokazala je da u ispitivanoj kolekciji (77 MRSA izolata) nije bilo niti jednog koji bi pokazao pozitivitet na cna gen, što se uklapa u naše istraživanje u kojem je samo 1 MRSA soj bio izoliran u hemokulturi. Naime, smatra se da je cna gen jedan od faktora virulencije koji se u određenim istraživanjima povezivao sa septičnim artritisom, gdje je u eksperimentalnim uvjetima pokazano da izolati koji imaju navedeni gen, u znatno većem postotku izazivaju artritis nego genetski promijenjene, mutirane bakterije koje imaju sve ostale karakteristike kao i cna+ bakterije, osim samoga cna. Također, budući se virulentnima smatraju izolati koji su i invazivni, odnosno dospiju u sterilne prostore, kao što je krv, zglob, u našoj studiji nismo imali dovoljno invazivnih izolata (1 iz hemokulture i 1 iz vrha CVK) da bismo potvrdili ili opovrgnuli tvrdnju a također nismo imali niti jedan pozitivan izolat , kako bismo uspjeli izvući valjane zaključke .

PVL; MRSA

nije evidentirano