hrvatski

Antioksidansi u eritrocitima i serumu bolesnika na hemodijalizi

U bolesnika s kroničnim zatajenjenjem bubrega, posebice onih koji se podvrgavaju liječenju postupkom hemodijalize postoje preduvjeti za nastavak oksidativnog stresa odnosno poremećenog odnosa slobodnih radikala i antioksidansa u organizmu koji je jedan od važnih činitelja u nastanku ateroskleroze. U ovom istraživanju određivane su katalitičke koncentracije staničnih antioksidansa superoksid dismuraze i glutation peroksidaze u lizatu eritrocita te koncentracije izvanstaničnih antioksidansa različitog djelovanja: transferina, ceruloplazmina, haptoglobina, hemopeksina, te albumina, bilirubina i mokraćne kiseline u serumu. Ispitivano je kretanje navedenih antioksidansa prije i poslije provedene hemodijalize, a bolesnici su podjeljeni u dvije skupine. Jedna skupina je dijalizirana s celuloza acetatnom membranom, a druga skupina s polisulfonskom membranom. Utvrđene su promjene katalitičke koncentracije superoksid dismutaze u bolesnika prije hemodijalize u odnosu na kontrolnu skupinu, dok se vrijednosti nakon hemodijalize približavaju vrijednostima kontrolne skupine. Katalitička koncentracija glutation peroksidaze smanjena je u odnosu na kontrolnu skupinu prije i poslije hemodijalize. Promjene koncentracija preventivnih antioksidansa u serumu različite su u odnosu na kontrolnu skupinu prije i poslije hemodijalize. Tijek promjena u odnosu na upotrebljenu vrstu membrane isti je bez obzira na vrstu upotrebljene membrane. Koncentracije transferina su statistički značajno smanjene u odnosu na zdrave ispita nike prije i poslije hemodijalize. Koncentracije ostalih antioksidansa u serumu su različite u odnosu na kontrolnu skupinu prije i poslije hemodijalize. Nema statistički značajne razlike u odnosu na upotrebljenu membranu, a tijek promjena je isti bez obzira na upotrebljenu membranu. Rezultati ispitivanja staničnih i izvanstaničnih antioksidansa u bolesnika s kroničnim zatajenjenjem bubrega koji se liječe hemodijalizom su pokazali da se antioksidativni kapacitet u eritrocitima i krvnoj tekućini mijenja tijekom hemodijalize. Potpunije podatke dobili bi višekratnim praćenjem istog bolesnika. Tada bi bilo moguće preporućiti koje od antioksidansa određivati u svrhu racionalne dijagnostike i praćenja stanja te predložiti i moguće dodatke u ishrani i terapiji u svrhu poboljšanja antioksidativnog obrambenog mehanizma.

hemodijaliza; antioksidansi; SOD

nije evidentirano