hrvatski

Pitanje identiteta u virtualnom okruženju

Uraslost jedinke u virtualno okruženje efekt je povezanosti svijeta elektroničkim medijima, ali i ljudskoga udjela u samom procesu povezivanja. Problemsko je polazište ovoga rada čin suspenzije činjeničnosti u pravcu mogućnosti koji postaje čimbenikom kako realnog, tako i fikcionalnog iskoraka iz zbiljske traume geografskog, rodnog, klasnog, rasnog ili pak nacionalnog prostora u kojem ljudska jedinka egzistira. Predstavljanje u kiberprostoru odvija se kroz lingvistička sredstva i ad hoc aktualizirane klišeje, što vodi uspostavljanju pluralnoga identiteta kao diskurzivnog koncepta. Teza je ovoga rada da ovaj proces vodi subjektovu poimanju sebe kao protagonista u diskurzivno konstruiranu prostoru, pri čemu se ističe da decentralizirani, uvišestručeni, tekstualno posredovani subjekt izmiče s horizonta kartezijanskog svjetonazara i njime podrazumijevanog homogenog trodimenzionalnog prostora, otvarajući se spram mogućnosti interakcije kroz čin interpretacije, reinterpretacije, i samo(re)interpretacije. Intersubjektivno objedinjenje pozicije uključenosti subjekta u virtualni prostor i njegova istovremenog tjelesnog izbivanja, kao i objedinjenje globalnih, pojedinačnih, stvarnih, virtualnih, zadanih i proizvedenih kodova motri se, između ostalog, i kao proizvodni zahtjev nove digitalne pismenosti i sviju uključenih planova (objektivnog, subjektivnog, intersubjektivnog, pa i pasivnog) na kojima se takva pozicija simultano provodi i teži ostvariti.

identitet ; virtualnost ; tehnologija

nije evidentirano