hrvatski

Povezanost religiozne orijentacije, seksualnosti i prosocijalnosti

Na uzorku od 223 studenta Sveučilišta u Zagrebu (105 muških i 118 ženskih studenata, u dobi 19-34 godine) ispitana je povezanost religioznosti (opća, intrinzična, ekstrinzična, ekstrinzično-socijalna i ekstrinzično-personalna religioznost), seksualnosti (seksualni stilovi 'uloga', 'trans' i 'ljubav', dob stupanja u spolne odnose i broj dosadašnjih seksualnih partnera) i prosocijalnosti (emocionalna empatija i altruizam). Ovo istraživanje je uključilo relativno nov koncept - seksualne skripte ili stilove. Seksualna skripta je kulturalno determinirana mentalna shema koju ljudi slijede za vrijeme seksualne epizode. Model, kojeg je predložio Mosher 1980. godine, razmatra tri seksualne skripte ili stila. Stil ‘ igranje uloge’ (role enactment) predstavlja nastojanje da se vlastita uloga u spolnom odnosu izvodi što zanimljivije, maštovitije i uzbudljivije. Stil 'trans' (trance) traži privatnost i opuštenost, s ciljem što veće usmjerenosti na unutrašnje doživljaje, tj. osjećaj seksualnog užitka. Stil 'ljubav' (partner engagement) se odnosi na važnost emocionalne veze dvaju partnera. Navedena tri stila nisu međusobno isključiva. Intrinzična religioznost se, za razliku od ekstrinzične, odnosi na doživljavanja i ponašanja koja nisu potaknuta osobnim interesima već vrijednostima same vjere. Ekstrinzično-personalna religioznost se odnosi na to koliko nam je vjera važna jer nam pruža utjehu, olakšanje i zaštitu (kroz molitvu, odlazak u crkvu itd.). Ekstrinzično-socijalna religioznost se odnosi na stjecanje društvene dobrobiti i pripadnosti putem vjere, npr. stjecanje novih poznanstava ili ugleda odlascima u crkvu. Do sada se istraživao odnos religioznosti i seksualnosti, ali pritom nisu razmatrani seksualni stilovi. Također, izgleda da nije ispitivana povezanost seksualnog i prosocijalnog ponašanja.

religija; religiozna orijentacija; seksualnost; skripte; altruizam; empatija; prosocijalno ponašanje

nije evidentirano