hrvatski

Radijalna i linearna sonda

Endoskopski ultrazvuk uspio je udružiti endoskopiju i ultrazvuk i omogućiti nam ultrazvučni prikaz neposrednim pogledom iz probavne cijevi. Ovaj novi pogled na dijagnostiku bolesti probavne cijevi i hepatopankreatobilijarnog trakta omogućio je značajno poboljšanje dijagnostike gastrointestinalnih tumora, kamenaca u žučnim vodovima, kao i drugih patoloških stanja u gastroenterologiji. Osim toga metoda je omogućila i niz interventnih zahvata koji se kreću od citoloških punkcija submukoznih lezija do vrlo složenih terapeutskih zahvata u pankreatobilijarnom traktu. Dok je radijalna sonda isključivo dijagnostička i interventne zahvate pri pregledu sužava na one koji su izvedivi i konvencionalnim endoskopima za gornji i donji probavni trakt, longitudinalna sonda omogućava punkcije i biopsije lezija koje se nalaze submukozno ili onih koje nisu pristupačne drugim putovima. Nameću se pitanja jesu li nam potrebne obje sonde, možemo li odbaciti radijalnu sondu i dijagnostiku obavljati longitudinalnom sondom, jesu li nam potrebne mini radijalne sonde i rektalne radijalne sonde. Kod koji dijagnoza treba učiniti prvi pregled radijalnim endoskopskim zvukom, a kod kojih se može odmah pristupiti longitudinalnim? Kakav je odnos prema komplementarnim metodama kao što su konvencionalni ultrazvuk, CT ili MR, odnosno kod promjena u pankreato-bilijarnom traktu ERCP i MRCP. Važno je razumjeti i kolika je iskoristivost pojedinih uređaja i realan broj sondi koji bi pojedini centar obzirom na broj pripadajućih stanovnika trebao imati.

Endoskopski ultrazvuk; linearna sonda; radijalna sonda

nije evidentirano